Ściółka (ogrodnictwo)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ściółka, mulcz – warstwa okrywająca glebę, umieszczana na jej powierzchni w celu zniwelowania niekorzystnych oddziaływań czynników siedliskowych oraz jako naturalny sposób regulacji zachwaszczenia. Ściółka może być wytworzona na polu poprzez uprawę międzyplonu pozostawianego po przemarznięciu, rozdrobnieniu lub chemicznej desykacji. W warstwę powstałej materii organicznej sieje się lub sadzi rośliny. Możliwe jest też dostarczenie ściółki z zewnątrz z roślin skoszonych na innym polu. Pozyskana zielona masa rozrzucana jest w międzyrzędziach w kilka tygodni po siewie lub sadzeniu warzyw[1].
Ten artykuł dotyczy ogrodnictwa. Zobacz też: inne znaczenia. |
Jako ściółka mogą być wykorzystane:
- materia organiczna, np. rozdrobniona trawa, liście, siano, słoma, trociny, wióry drzewne, kora[1], włókno celulozowe, papier[2], tektura, wełna, kompost[3],
- agrowłóknina[4],
- folia ogrodnicza[5],
- folie i włókniny biodegradowalne[1],
- żywe ściółki z roślin rosnących w międzyrzędziach[1],
- skały, takie jak piasek, zeolit, scoria[6],
- rozdrobniona guma[7].