Święta Katarzyna (gromada w powiecie kieleckim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Święta Katarzyna – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1969 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1969 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Święta Katarzyna z siedzibą GRN w Świętej Katarzynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kieleckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13c/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Św. Katarzyna oraz wieś Grabowa z dotychczasowej gromady Psary Stara Wieś ze zniesionej gminy Bodzentyn, a także obszar dotychczasowej gromady Wilków oraz wieś Krajno-Zagórze z dotychczasowej gromady Krajno I ze zniesionej gminy Górno w tymże powiecie, ponadto lasy Świętokrzyskiego Parku Narodowego, oddziały Nr Nr 74, 102–111, 138–148 i C1–C2 oraz całość lasów Nadleśnictwa Święta Katarzyna[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę zniesiono 1 stycznia 1969, a jej obszar włączono do gromady Krajno[8].