Święty Artur
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Artur z Glastonbury (zm. 1539 w Glastonbury) – mnich z zakonu benedyktynów, ofiara prześladowań antykatolickich w Anglii, męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego.
Ten artykuł należy dopracować |
męczennik | |
Współczesna ikona Świętego Artura | |
Data i miejsce śmierci | |
---|---|
Czczony przez | |
Wspomnienie |
Artur był niesłusznie utożsamiany z bł. Janem Thorne[potrzebny przypis] (dwukrotnie starszym od Artura), który przybrał imię zakonne Artur i także został benedyktynem. Jan Thorn był skarbnikiem opactwa. Został wraz z opatem Ryszardem Whitingiem oraz zastępcą skarbnika Jamesem Rogerem powieszony bez procesu 15 listopada 1539 na wzgórzu Glastonbury Tor. Po śmierci zostali rozebrani, ścięto im głowy, wypatroszono z wnętrzności a następnie poćwiartowano i wywieszono na drzwiach katedr Wells i Bath oraz kościołów w Ilchester i Bridgwater[potrzebny przypis]. Artur z Glastonbury odmówił wydania kościelnych naczyń liturgicznych i innych skarbów Kościoła (opactwo było jednym z najbogatszych w Anglii) i został zabity mieczem w Kaplicy Matki Bożej klasztoru Glastonbury.
Były to czasy panowania króla Henryka VIII Tudora, okres reformacji, bezwzględnego niszczenia i ograbiania Kościoła katolickiego w Anglii, licznych egzekucji, naznaczonych okrucieństwem tortur, masowych prześladowań katolików, którzy buntowali się przeciw destrukcyjnym działaniom władcy i jego rozpuście, a także nie chcieli wyrzec się wiary i przejść na anglikanizm. (Nie uznawano Aktu supremacji z 1534 r., odmówiono złożenia przysięgi uznającej Henryka VIII za „Głowę Kościoła w Anglii”.) Za bycie katolickim księdzem albo za ukrywanie księdza groziła kara śmierci – nierzadko mordowano całe rodziny. Zamordowano lub rozproszono ok. 10 tys. mnichów i mniszek, zniszczono ok. 800 klasztorów.
Przed śmiercią Artur rzucił klątwę na lorda Thomasa Cromwella, pierwszego ministra króla Henryka VIII, bezwzględnego wykonawcę jego antykatolickiej polityki. Miało to wpłynąć na przeznaczenie dostojnika i jego śmierć z rąk kata siedem miesięcy później (kat pierwszy raz chybił toporem i uszkodził bardzo boleśnie szyję, Cromwell wył z bólu a topór zaklinował się w drewnianym pniaku używanym podczas egzekucji, po dodatkowych męczarniach związanych z wyjmowaniem topora z pniaka kat zamachnął się drugi raz i odciął mu głowę). Natomiast sam król zmarł po siedmiu latach 28 stycznia 1547 r. na nieznaną przez medycynę chorobę (jego ciało miało być pokryte cuchnącymi ropiejącymi wrzodami). Niektóre historyczne źródła medyczne nazwą ją: „przekleństwem św. Artura „ lub „chorobą św. Artura”. Ostatnie słowa, które miał wypowiedzieć król Henryk VIII na łożu śmierci to: „mnisi, mnisi, mnisi”[potrzebny przypis].