(173) Ino
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
(173) Ino – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 198 dni w średniej odległości 2,74 au Została odkryta 1 sierpnia 1877 roku w Marsylii przez Alphonse Borrelly’ego. Nazwa planetoidu pochodzi od Ino, drugiej żony króla Teb Atamasa w mitologii greckiej.
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
1 sierpnia 1877 | ||
Numer kolejny |
173 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu |
|||
Półoś wielka |
2,7416 au | ||
Mimośród |
0,2083 | ||
Peryhelium |
2,1704 au | ||
Aphelium |
3,3128 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 198 dni 3 godziny | ||
Średnia prędkość |
17,98 km/s | ||
Inklinacja |
14,20° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica |
154,1 km | ||
Okres obrotu |
(6 h 9 min 46 s) h | ||
Albedo |
0,0642 | ||
Jasność absolutna |
7,66m | ||
Typ spektralny | |||
|
Zamknij