(212) Medea
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
(212) Medea – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 180 dni w średniej odległości 3,11 j.a. Została odkryta 6 lutego 1880 roku w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę. Nazwa planetoidy pochodzi od Medei, czarodziejki, żony Jazona w mitologii greckiej.
Ten artykuł dotyczy planetoidy. Zobacz też: inne znaczenia słowa Medea. |
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
6 lutego 1880 | ||
Numer kolejny |
212 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu |
|||
Półoś wielka |
3,1116 au | ||
Mimośród |
0,1124 | ||
Peryhelium |
2,7617 au | ||
Aphelium |
3,4615 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 179 dni 21 godzin | ||
Średnia prędkość |
16,88 km/s | ||
Inklinacja |
4,26° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica |
136,12 km | ||
Okres obrotu |
(10 h 16 min 59 s) h | ||
Albedo |
0,0465 | ||
Jasność absolutna |
8,28m | ||
|
Zamknij