(765) Mattiaca
planetoida / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
(765) Mattiaca – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 24 dni w średniej odległości 2,55 au. Została odkryta 26 września 1913 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Franza Kaisera. Nazwa pochodzi od Aquae Mattiacae, łacińskiej nazwy miasta Wiesbaden, miejsca zamieszkania odkrywcy. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (765) 1913 SV.
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
26 września 1913 |
Numer kolejny |
765 |
Oznaczenie tymczasowe |
1913 SV |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
2,5457 au |
Mimośród |
0,2832 |
Peryhelium |
1,8246 au |
Aphelium |
3,2668 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 23 dni 15 godzin |
Średnia prędkość |
18,66 km/s |
Inklinacja |
5,55° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
7,991 km |
Okres obrotu |
3,4640 h |
Albedo |
0,303 |
Jasność absolutna |
12,3m |
Zamknij