Abraham Ezofowicz
podskarbi wielki litewski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Abraham Ezofowicz Rabinkowicz, Jan Abraham Józefowicz (imię chrzestne Ioann, nazwisko po nobilitacji Józefowicz; zm. po 28 września 1519 w Łomazach) – żydowski kupiec, który w roku 1488 przeszedł na prawosławie, uszlachcony w roku 1507 i przyjęty do herbu Leliwa[1]. Dzierżawca komór celnych w Kownie, Połocku i Smoleńsku oraz mennicy litewskiej[2][3]. Starosta smoleński, wójt miński, horodniczy kowieński. Podskarbi ziemski litewski i członek rady Wielkiego Księstwa Litewskiego (1509–1519)[4][5], wójt królewskiego miasta Solca w 1517 roku[6].
Leliwa | |
Data i miejsce śmierci | |
---|---|
Żona |
Helena Wasilewna |
Dzieci |
Jan Wasyl |
Herb Abrahama Ezofowicza widnieje na karcie pergaminowej, dodanej jako pierwsza strona Psałterza kijowskiego – jednego z najpiękniej iluminowanych psałterzy ruskich, który został spisany pod koniec XIV wieku. Rękopis był własnością Ezofowicza i w roku 1518 został przez niego podarowany cerkwi św. Mikołaja w Wilnie. Darczyńca wpisał do rękopisu klątwę, która miała spaść na każdego, kto wyniesie książkę z cerkwi. Ezofowicz określał się w dopisku jako gorliwy wierny, ochrzczony imieniem Ioann (Jan, Iwan), jednak nie zapomniał dodać pierwotnej formy imienia i patronimiku: Awram Ezofowicz[7].