Adorján Divéky
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Adorján Divéky (ur. 17 sierpnia 1880 w Kubinie Dolnym, zm. 25 maja 1965 w Budapeszcie) – węgierski historyk literatury, językoznawca, badacz historycznych związków węgiersko-polskich. Studia ukończył w Budapeszcie. Studia specjalne na UJ 1909–1911, W 1905 uzyskał doktorat, zaś w 1921 habilitował się na Uniwersytecie w Budapeszcie, przeniesiona na UW 1928, profesor nadzwyczajny 1932, profesor zwyczajny 1939. Od 1917 był związany z Uniwersytetem Warszawskim, docent w latach 1929–1939. Był nauczycielem gimnazjalnym na Spiszu, Orawie, Liptowie i w Budapeszcie. Lektor języka węgierskiego na UW 1917, docent historii Polski ze szczególnym uwzględnieniem stosunków polsko-węgierskich na uniwersytecie w Budapeszcie 1921, dyrektor Instytutu Węgierskiego w Warszawie 1935–1939, profesor w Zakładzie Historii Europy Wschodniej Uniwersytetu w Debreczynie 1939–1950. Doktor honoris causa USB.