Piżmaczkowate
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Piżmaczkowate (Adoxaceae Trautv.) – rodzina roślin należąca do rzędu szczeciowców (Dipsacales Dumort.). Należy do niej 5 rodzajów z ok. 200 gatunkami. Przedstawiciele występują przede wszystkim w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej, rzadziej w górach strefy międzyzwrotnikowej. W systemach XX-wiecznych (np. w systemie Cronquista z 1981 i Reveala z 1993) do rodziny tej zaliczano tylko rośliny zielne, krzewy grupując w rodzinie przewiertniowatych (Caprifoliaceae), ew. kalinowatych (Viburnaceae) i bzowatych Sambucaceae. Od przełomu XX i XXI wieku (systemy APG) piżmaczkowate wyodrębniane są jako grupa monofiletyczna, wyodrębnienie bzu zmieniłoby rodzinę piżmaczkowatych w takson parafiletyczny[2].
Piżmaczek wiosenny | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina |
piżmaczkowate | ||
Nazwa systematyczna | |||
Adoxaceae E. Mey. Preuss. Pfl.-Gatt. 198 (1839)[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
|
Liczne gatunki z rodzajów kalina Viburnum i bez Sambucus uprawiane są jako rośliny ozdobne, w tym w licznych odmianach uprawnych. Kwiaty i owoce bzów używane są także jako jadalne, a różne części tych roślin wykorzystywane są w lecznictwie[3].