Airco DH.4
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Airco DH.4 – dwumiejscowy, dwupłatowy samolot bombowy z okresu I wojny światowej z silnikiem umieszczonym z przodu, o ramie prostej wykonanej z drewna i poszyciem z płótna i sklejki.
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | |||
Konstrukcja |
dwupłatowiec konstrukcji drewnianej | ||
Załoga |
2 (pilot i strzelec) | ||
Historia | |||
Data oblotu |
sierpień 1916 | ||
Lata produkcji |
1917–1918 | ||
Wycofanie ze służby |
1932 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
1 × Rolls-Royce Eagle VIII, rzędowy 12-cylindrowy | ||
Moc |
Rolls-Royce: 375 KM (280 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
12,92 m | ||
Długość |
9,35 m | ||
Wysokość |
3,35 m | ||
Powierzchnia nośna |
40,32 m² | ||
Masa | |||
Własna |
1083 kg | ||
Startowa |
1575 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
230 km/h | ||
Pułap |
6705 m | ||
Zasięg |
700 km | ||
Długotrwałość lotu | |||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 × karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 – stałe 1 lub 2 × karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm 209 kg bomb | |||
Użytkownicy | |||
Wielka Brytania, Belgia, Chile, Grecja, Hiszpania, Iran, Kanada, Kuba, Nowa Zelandia, Związek Południowej Afryki, Stany Zjednoczone | |||
Rzuty | |||
|
Skonstruowany przez Geoffreya de Havillanda – głównego konstruktora wytwórni Airco, DH.4 był dziennym bombowcem zdolnym osiągnąć pułap prawie 7000 m i prędkość maksymalną 170 km/h, co czyniło go bardzo trudnym do przechwycenia przez myśliwce niemieckie. Był pierwszą maszyną brytyjską zbudowaną dla spełnienia określonych zadań.