Albrecht III Achilles
markgraf Ansbach i Kulmbach, margrabia-elektor Brandenburgii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Albrecht Achilles (ur. 9 listopada 1414 w Tangermünde, zm. 11 marca 1486 we Frankfurcie nad Menem) – syn Fryderyka I, następca Fryderyka II Żelaznego, markgraf Ansbach i Kulmbach (jako Albrecht I), elektor Brandenburgii w latach 1471–1486 z dynastii Hohenzollernów (jako Albrecht III).
Albrecht III Achilles | |||
elektor Brandenburgii | |||
Okres |
od 1471 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1414 | ||
Data i miejsce śmierci |
11 marca 1486 | ||
Ojciec | |||
Matka |
Elżbieta bawarska | ||
Żona | |||
Dzieci |
Wolfgang | ||
|
Toczył długotrwałą wojnę o sukcesję głogowską na Śląsku z księciem Janem II Szalonym. W 1482 zdobył ziemię krośnieńską, Krosno, Lubsko i Sulechów. Utrzymał zwierzchnictwo nad Pomorzem Zachodnim (pokój w Prenzlau 1479). Był stronnikiem cesarza Fryderyka III w jego walce z baronami Rzeszy. Toczył wojnę z Ludwikiem IX Bogatym z Bawarii o tereny naddunajskie (była to tzw. wojna bawarska lat 1459–1463)
W 1473 roku ogłosił dekret Dispositio Achillea, który gwarantował niepodzielność Brandenburgii i utrzymanie jej w rękach głównej linii Hohenzollernów. Jednocześnie wydzielił dwa margrabstwa: Ansbach i Bayreuth dla bocznych gałęzi rodu. Decyzja ta, mimo że oddzielała Brandenburgię od pozostałych domen rodu, wzmocniła wyraźnie jej status. Zasadę tę potwierdził i umocnił prawnie Geraische Hausvertrag z 11 czerwca 1603 roku.