Aleksander Sauli
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aleksander Sauli (ur. 15 lutego 1534 w Mediolanie, zm. 11 października 1592 w Calosso) – włoski barnabita (B, CRSP), apostoł Korsyki, biskup Alérii i Pawii, święty Kościoła katolickiego.
biskup generał zakonu apostoł Korsyki | |
Figura św. Aleksandra Sauli w bazylice "De Finibus Terrae" w Santa Maria di Leuca. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
23 kwietnia 1741 |
Kanonizacja |
11 grudnia 1904 |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
anioły trzymające paliusz, pastorał lub infuła |
Patron | |
Szczególne miejsca kultu |
katedra w Pawii (wł. Duomo di Pavia)) |
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Biskup Pawii | |||
Okres sprawowania |
od 1591 do 1592 | ||
Biskup Alerii | |||
Okres sprawowania |
od 1570 do 1591 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
24 marca 1556 | ||
Nominacja biskupia |
10 lutego 1570 | ||
Sakra biskupia |
12 marca 1570 | ||
|
Data konsekracji |
12 marca 1570 |
---|---|
Konsekrator |
św. Karol Boromeusz |
Współkonsekratorzy |
Girolamo Ragazzoni |
Pochodził z wybitnej rodziny Carroza z Lombardii. W wieku 17 lat wstąpił do zgromadzenia barnabitów, a mając lat 22 otrzymał święcenia kapłańskie (1556). Wkrótce został nauczycielem filozofii na uniwersytecie w Pawii.
W 1567 roku został mianowany wyższym generałem swojego zgromadzenia, a w 1569 został konsekrowany przez swego przyjaciela św. Karola Boromeusza. W roku 1570 Pius V wyznaczył go na biskupa Aléria na Korsyce, gdzie stan rzymskokatolicki był w opłakanym stanie. Z pomocą trzech towarzyszy nawrócił on mieszkańców, odbudował kościoły, założył college i seminarium duchowne. To właśnie jemu zawdzięcza się dźwignięcie diecezji i nawrócenie ludności tej części Włoch.
W 1591 roku papież mianował go biskupem Pawii, gdzie urzędował do śmierci. Zmarł 11 października 1592 roku podczas wizytacji w Calosso. Jego relikwie znajdują się w katedrze w Pawii.
Pozostawił po sobie kilka prac katechetycznych. Był duchowym doradcą św. Karola Boromeusza i kard. Sfondrato (późniejszego papieża Grzegorza XIV).