Aleksander Tomasz Działyński
sufragan kujawski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aleksander Tomasz Działyński herbu Ogończyk (ur. 1683, zm. 1739), biskup pomocniczy kujawski, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, proboszcz łowicki i złotowski[1], kanclerz kapituły włocławskiej[2].
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
7 lutego 1717 | |
Nominacja biskupia |
23 grudnia 1737 | |
Sakra biskupia |
15 maja 1738 |
Zamknij
Szybkie fakty Data konsekracji, Konsekrator ...
Data konsekracji |
5 maja 1738 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Zamknij
Był synem Pawła i Magdaleny Leszczyńskich, wnukiem Zygmunta. W 1714 został kanonikiem poznańskim, później gnieźnieńskim w 1718. 7 lutego 1717 przyjął święcenia kapłanskie[3]. W 1724 dostał nominację na proboszcza łęczyckiego. Od 1729 był kanonikem kujawskim oraz proboszczem Ławiska od 1729. 23 grudnia 1737 prekonizowany biskupem tytularnym Axiere oraz biskupem pomocniczym kujawskim. W 1737 ufundował nowy, drewniany kościół w Dulsku.
Pochowany w katedrze Wniebowzięcia NMP we Włocławku[4].