Alfons I d’Este
książę Ferrary i Modeny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Alfons I d'Este?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Alfons d’Este (ur. 21 lipca 1476, zm. 31 października 1534) – książę Ferrary podczas wojen Ligi z Cambrai.
Książę Modeny i Ferrary | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
Dzieci |
Herkules | ||
|
Był synem Herkulesa I d’Este i Eleonory Aragońskiej. W wojnach Ligi z Cambrai wspierał on Ligę przeciw Wenecji i pozostał sprzymierzeńcem króla Francji – Ludwika XII (nawet po tym jak papież Juliusz II zawarł pokój z Wenecją). W 1510 został za to ekskomunikowany, a Ferrara została przyłączona do ziemi papieskich – Alfons pokonał jednak armię papiesko-wenecką, podbił Bolonię i odegrał znaczącą rolę we francuskim zwycięstwie w bitwie pod Rawenną (1512).
W latach 1526–1527 Alfons brał udział w ekspedycji cesarza rzymskiego i króla Hiszpanii, Karola V Habsburga przeciw papieżowi Klemensowi VII. Podobnie jak jego brat – kardynał Hippolit d’Este, Alfons był jednym z najpotężniejszych patronów swoich czasów; dla niego Giovanni Bellini namalował „Święto Bogów” w 1514 – swoje ostatnie skończone dzieło. Wspierał też ucznia Belliniego – Tycjana. W 1529 Alfons stworzył najwspanialszą galerię swoich czasów. Ferrara stała się również muzycznym centrum Europy – wielu najsławniejszych muzyków tamtej epoki tworzyło na dworze Alfonsa.