Almohadzi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Almohadzi (arab. الموحدون al-Muwaḥḥidūn, dosłownie „monoteiści” lub „unitarianie”) – dynastia marokańska, pochodzenia berberyjskiego, panująca w Maghrebie i Andaluzji w XII i XIII wieku. Początkowo Almohadami nazywano jedynie zwolenników ścisłego rozumienia doktryny jedności Boga, szerzonej przez Muhammada ibn Tumarta – reformatora religijnego z XII wieku. Później nazwa ta przylgnęła do dynastii Muminidów, która objęła rządy w nowo powstałym państwie Almohadów. Pierwszym władcą dynastii (emirem i kalifem) był Abd al-Mumin ibn Ali, który od 1148 kontrolował całe Maroko.
Szybkie fakty Stolica, Ustrój polityczny ...
1130–1269 | |||
| |||
Stolica | |||
---|---|---|---|
Ustrój polityczny |
monarchia | ||
Głowa państwa | |||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Waluta | |||
powstanie |
1130 | ||
Upadek |
1269 | ||
Religia dominująca | |||
Zamknij