Alois Jedlička
czeski językoznawca / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Alois Jedlička (ur. 20 czerwca 1912 w Brnie[1], zm. 13 czerwca 2000[2] w Pradze[3]) – czeski językoznawca[1].
Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1912 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 czerwca 2000 |
Zawód, zajęcie |
językoznawca |
Narodowość |
czeska |
Alma Mater |
Studiował bohemistykę i germanistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Masaryka w Brnie. Nauczał w szkołach średnich (1937–1938 w Koszycach, 1939–1940 w Pradze). W latach 1940–1948 był czynny w Kancelarii Słownika Języka Czeskiego Czeskiej Akademii Nauk i Sztuk. Pracował także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Pradze i na Uniwersytecie Karola w Pradze. W 1948 r. uzyskał tytuł docenta, a w 1949 r. został mianowany profesorem[1].
W swojej działalności naukowej zajmował się teorią i rozwojem języka standardowego, charakterystyką współczesnej czeszczyzny literackiej, kulturą językową w ujęciu teoretycznym i praktycznym, stylistyką, analizą kontrastywną języka czeskiego i słowackiego, teorią przekładu, gramatyką, leksykologią i leksykografią, terminologią oraz dziejami językoznawstwa[1].
Jego brat Wacław Wacławowicz Jedliczka jest nauczycielem, osobą publiczną, kompozytorem (autor kwartetu smyczkowego na podstawie opery J. Meyerbeera „Prorok”).[4]