Andranik Ozanian
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andranik Toros Ozanian, także: Zoravar Andranik (orm. Անդրանիկ Թորոս Օզանյան, także: Զորավար Անդրանիկ, ur. 25 lutego 1865 w Şebinkarahisar, zm. 31 sierpnia 1927 we Fresno) – generał ormiański, bojownik o wyzwolenie spod panowania tureckiego, działacz socjalistyczny i rewolucyjny, często uznawany za bohatera narodowego Ormian.
Andranik Ozanian 1920 | |
generał | |
Pełne imię i nazwisko |
Andranik Toros Ozanian |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne |
Armia Carstwa Bułgarii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Po stracie matki, żony i ich nowo narodzonego synka Ozanian pod koniec lat 80. XIX wieku dołączył do ruchu fedainów walczących z Turkami i Kurdami. Początkowo działał w oddziałach Socjaldemokratycznej Partii Hunchakian, a następnie dołączył do Ormiańskiej Federacji Rewolucyjnej. Jego działalność rewolucyjna trwała do 1904, gdy opuścił Imperium Osmańskie. W 1907 opuścił Federację Rewolucyjną z powodu nawiązania przez tę organizację kontaktów z młodoturkami. W 1912 wraz z Gareginem Nyżdehem Ozanian utworzył Macedońsko-Adrianopolski Korpus Wolontariuszy walczący przeciwko Turkom w czasie I wojny bałkańskiej.
W czasie I wojny światowej Ozanian stał na czele pierwszych batalionów ochotniczych Ormian walczących przeciwko armii tureckiej. Po deklaracji niepodległości Armenii w maju 1918, Ozanian walczył z wojskami Turcji i Azerbejdżanu w Nachiczewanie, Karabachu i Zangezurze.
Z powodu rozbieżności z rządzącymi w Armenii dasznakami gen. Ozanian opuścił Armenię w 1919. Ostatnie lata życia spędził na emigracji w Europie i Stanach Zjednoczonych. W 1922 osiadł we Fresno w Kalifornii, gdzie zmarł w 1927, w wieku 62 lat.