Anna Kunczyńska-Iracka
polska historyk sztuki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Anna Maria Kunczyńska-Iracka (ur. 20 lipca 1934, zm. 18 czerwca 1994) – historyk sztuki.
W latach 1951-1955 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1955 roku pracowała w Instytucie Sztuki jako asystent, później jako starszy asystent, adiunkt naukowo-badawczy, a od 1990 jako docent. W 1992 została kierownikiem Pracowni Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej. Współpracowała z prof. Romanem Reinfussem w badaniach terenowych nad sztuką ludową. Jej zainteresowania badawcze dotyczyły dawnej sztuki ludowej oraz pogranicza sztuki ludowej i cechowej.
Przez wiele lat była członkiem zespołu redakcyjnego Polskiej Sztuki Ludowej, wykładała sztukę ludową na Uniwersytecie Łódzkim i Warszawskim.
Jest autorką ponad 25 artykułów (opublikowanych w Polskiej Sztuce Ludowej oraz kilkunastu innych publikacji, a także ok. 30 biogramów malarzy cechowych i artystów w Słowniku artystów polskich i w Polsce działających.
Współpracowała z Cepelią, była członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia Historyków Sztuki, należała do Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989).
Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 197-3-17)[1].