Antonio Pascual de Borbón
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antonio Pascual de Borbón (Antonio Pascual Francisco Javier Juan Nepomuceno Aniello Raimundo Silvestre de Borbón y Sajonia; ur. 31 grudnia 1755 w Casercie, zm. 20 kwietnia 1817 w San Lorenzo de El Escorial) – infant hiszpański, książę Neapolu i Sycylii, syn króla Hiszpanii Karola III Burbona i Marii Amalii Saskiej, córki króla polskiego Augusta III.
Szybkie fakty Rodzina, Data i miejsce urodzenia ...
Infant Antoni Burbon, pędzla Goi, 1800 | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Odznaczenia | |||
|
Zamknij
Urodził się w czasie, gdy jego ojciec był królem Neapolu i Sycylii. Wczesne dzieciństwo spędził w Kampanii. W 1759 roku rodzina przeprowadziła się do Madrytu, gdzie Karol objął tron Hiszpanii. Dorosłe życie spędził na dworze ojca, a potem brata Karola IV, do którego był uderzająco podobny. Był humanistą i miłośnikiem sztuki, wyróżniał się inteligencją i pracowitością.