Anzor Kiknadze

Data i miejsce urodzenia	26 marca 1934 Badiauri
Data i miejsce śmierci	17 listopada 1977 Tbilisi
Wzrost	182 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie brąz Tokio 1964 judo (+80 kg) Mistrzostwa świata brąz Salt Lake City 1967 +93 kg brąz Rio de Janeiro 1965 open Mistrzostwa Europy złoto Luksemburg 1966 open złoto Luksemburg 1966 druż. złoto Madryt 1965 druż. złoto Madryt 1965 open złoto Berlin Zachodni 1964 open złoto Berlin Zachodni 1964 druż. złoto Genewa 1963 druż. złoto Essen 1962 open srebro Lozanna 1968 +93 kg srebro Rzym 1967 open brąz Rzym 1967 druż. brąz Essen 1962 druż.

Anzor Kiknadze (gruz. ანზორ კიკნაძე, ros. Анзор Леванович Кикнадзе; ur. 26 marca 1934, zm. 17 listopada 1977) – radziecki sambista i judoka narodowości gruzińskiej. Brązowy medalista olimpijski (Tokio 1964), dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata i czterokrotny mistrz Europy w judo.

Sportowa kariera

Jak cała pierwsza generacja radzieckich judoków, wywodził się z sambo. Trenował w klubie Dinamo Tbilisi, w barwach którego był pięciokrotnym mistrzem ZSRR w sambo i trzykrotnym w judo^[1].

Był jednym z najlepszych europejskich judoków połowy lat 60., zdobywając cztery mistrzostwa kontynentu w kategorii open. Pierwsze z nich wywalczył w 1962 roku w niemieckim Essen, zostając tym samym pierwszym w historii radzieckim mistrzem Europy^[2]. Kolejne zdobył w latach 1964-66.

W 1964 roku reprezentował ZSRR na igrzyskach olimpijskich w Tokio, gdzie judo debiutowało jako dyscyplina olimpijska. Wystartował w turnieju wagi ciężkiej (ponad 80 kg). Wygrał swoją grupę i awansował do półfinału, w którym zmierzył się z faworytem do złotego medalu, Isao Inokumą. Japończyk pokonał go przez ippon, wykorzystując rzut tai-otoshi^[3].

Rok po wywalczeniu brązowego medalu olimpijskiego Kiknadze wystartował w IV Mistrzostwach Świata w Judo, które odbyły się w Rio de Janeiro. W kategorii open zajął trzecie miejsce (tryumfował znów Inokuma). Sukces ten Gruzin powtórzył dwa lata później, podczas mistrzostw w Salt Lake City, tym razem jednak w wadze ciężkiej (+93 kg).

Oprócz sukcesów indywidualnych, zdobywał także medale w drużynie. Czterokrotnie z rzędu był drużynowym mistrzem Europy (1963-66) oraz dwukrotnie wicemistrzem (1962, 67)^[4].