Aparat słuchowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aparat słuchowy – urządzenie służące do wzmacniania głośności dźwięków u osób niedosłyszących. W przeszłości funkcję prymitywnych aparatów słuchowych pełniły specjalne trąbki wkładane do uszu, które dzięki rozszerzeniu u wlotu mogły skupiać fale dźwiękowe i poprawiać nieznacznie komfort słyszenia.
Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Informacje w projektach siostrzanych |
Multimedia w Wikimedia Commons |
Definicje słownikowe w Wikisłowniku |
Obecnie nowoczesne aparaty słuchowe mają postać układów elektronicznych. Główne części, z których składa się takie urządzenie to: mikrofon, który zamienia fale akustyczne w sygnał elektroakustyczny; wzmacniacz – służący do wzmocnienia sygnału i słuchawki, która doprowadza dźwięk przez wkładkę uszną w pobliże błony bębenkowej. Z początku aparaty słuchowe były stosunkowo duże i ciężkie. Współcześnie, dzięki miniaturyzacji możliwe jest ich umieszczanie na małżowinie usznej albo w uchu zewnętrznym.
Współczesne aparaty słuchowe nie tylko "pogłaśniają" dźwięki otoczenia ale potrafią też w inny sposób wzmacniać różne dźwięki otoczenia (osobne wzmocnienie dla dźwięków cichych, osobne dla dźwięków głośnych). Dzięki zaawansowanym układom cyfrowym są w stanie wyodrębnić z dźwięków otoczenia mowę, wzmocnić ją a zredukować szum i hałas otoczenia, co w znaczącym stopniu poprawia rozumienie mowy i komfort słuchania.