Apoteoza Waszyngtona
fresk autorstwa Constantino Brumidiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Apoteoza Waszyngtona (ang. The Apotheosis of Washington) – ogromnych rozmiarów fresk pędzla włoskiego malarza Constantino Brumidiego, zdobiący kopułę rotundy budynku Kapitolu w Waszyngtonie, namalowany w 1865.
Autor |
Constantino Brumidi | ||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Data powstania | |||
Wymiary |
433 m² | ||
Miejsce przechowywania | |||
Miejscowość | |||
Lokalizacja | |||
|
Brumidi, który przed emigracją do USA w 1852 przez trzy lata pracował w Watykanie dla papieża Grzegorza XVI oraz służył kilku arystokratom, ozdabiając pałace i wille (między innymi księciu Torlonia), większość spośród ostatnich 25 lat swego życia pracował na Kapitolu. Jako dodatek do Apoteozy Waszyngtona zaprojektował również tak zwane Korytarze Brumidiego w senackim skrzydle Kapitolu.
Malowidło znajduje się 180 stóp (około 55 metrów) ponad posadzką rotundy i zajmuje powierzchnię 4664 stóp kwadratowych (około 433 metrów kwadratowych). Postaci mają ponad 4,5 metra wysokości i są dobrze widoczne z poziomu posadzki. Brumidi malował swoje dzieło przez 11 miesięcy, w końcowym okresie wojny secesyjnej, po tym jak w 1863 budowa kopuły została ukończona. Wynagrodzenie dla artysty wyniosło 40 tysięcy dolarów.