Automatyczny Statek Transportowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Automatyczny Statek Transferowy (ang. Automated Transfer Vehicle, ATV) – typ kosmicznych statków transportowych Europejskej Agencji Kosmicznej (ESA), służących do zaopatrywania Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) w paliwo, wodę, powietrze i materiały do eksperymentów. Dodatkowo, ATV mógł podnieść orbitę stacji, przywracając jej właściwą pozycję utraconą przez działanie szczątkowej ziemskiej atmosfery. Były to pojazdy bezzałogowe wynoszone za pomocą rakiet Ariane 5 ES z kosmodromu Kourou. Po kilku dniach lotu (w przypadku pierwszej misji po trzech tygodniach lotu) statki automatycznie dokowały do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (do modułu Zwiezda).
ATV został zaprojektowany jako zamiennik dla statku Progress, miał jednak trzykrotnie większą ładownię niż jego rosyjski odpowiednik. Podobnie jak Progress, mógł służyć jako magazyn odpadów i pozwalał na ich późniejsze usunięcie. Umożliwiał także dostęp do dostarczonych towarów bez potrzeby zakładania skafandra. Elementem zapożyczonym z pojazdu Progress (częściowo) był system zbliżania Kurs[potrzebny przypis].
Pierwszy egzemplarz, nazwany Jules Verne, wystartował 9 marca 2008 i przycumował do stacji 3 kwietnia, odcumował od niej 5 września, a 29 września 2008 planowo spłonął wchodząc w ziemską atmosferę.
W sumie zakontraktowano 5 lotów statków ATV[1], ostatni statek poleciał w kosmos w 2014 roku[2].