BMW 269
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
BMW 269 – samochód Formuły 2, zaprojektowany w 1969 roku dla koncernu BMW przez Lena Terry'ego[2].
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant |
Len Terry | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie |
|||
Zawieszenie tylne |
|||
Silnik | |||
Skrzynia biegów | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
0 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
|
Wcześniejsze samochody wystawiane przez BMW w zawodach Formuły 2 były skonstruowane przez Lolę. 269 (zwany także F269) był pierwszym samochodem Formuły 2 w całości skonstruowanym przez BMW. Ten model, zaprojektowany przez Terry'ego (który wcześniej zaprojektował m.in. Eagle'a T1G czy BRM P207) był stosunkowo prostą i ortodoksyjną konstrukcją, osiągał jednak dobre wyniki dzięki mocnemu silnikowi[3]. Silnik ten miał pojemność 1598 cm³ i moc 250 KM przy 10700 rpm[4].
Ścigając się dla zespołu BMW w 1969 roku i korzystając wówczas z Loli T102 i BMW 269, Hubert Hahne zdobył tytuł wicemistrzowski w Formule 2. W 1969 roku modelem 269 Niemiec nie osiągał jednak dobrych wyników[5].
Samochód został zgłoszony do Grand Prix Niemiec 1969 Formuły 1. Jego kierowcami mieli być Hubert Hahne, Gerhard Mitter i Dieter Quester. Jednak podczas piątkowego treningu Mitter miał wypadek, na skutek którego zmarł, i pozostali kierowcy BMW wycofali się[6].
Następcą modelu był BMW 270[3].