Ban Johnson
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ban Johnson, właśc. Byron Bancroft Johnson (ur. 5 stycznia 1865, zm. 28 marca 1931) – amerykański działacz baseballowy, prezydent American League, członek Baseball Hall of Fame.
prezydent American League (1901–1927) | |
Pełne imię i nazwisko |
Byron Bancroft Johnson |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1865 |
Data i miejsce śmierci |
28 marca 1931 |
Baseball Hall of Fame | |
Rok wprowadzenia |
1937 |
Metoda elekcji |
Veterans Committee |
Johnson uczęszczał do Oberlin College, Marietta College i University of Cincinnati. W 1886 podczas drugiego roku studiów zrezygnował z dalszej edukacji i podjął pracę jako dziennikarz sportowy w Cincinnati Commercial-Gazette[1]. Jesienią 1893 został prezydentem Western League, w późniejszym okresie przemianowanej na American League, która w 1901 został jedną z dwóch (obok National League) głównych lig baseballowych w Stanach Zjednoczonych[2]. W tym samym roku utworzono National Commission, nadzorującą rozgrywki obydwu lig, w skład której wchodzili Johnson, prezydent National League Henry Pulliam i właściciel Cincinnati Reds Garry Herrmann[3]. Instytucję zlikwidowano w 1920 po skandalu mającym miejsce podczas World Series 1919 i utworzono stanowisko komisarza MLB, na które powołano Kenesawa Mountaina Landisa[2][3].
Będący w konflikcie z Landisem Ban Johnson zrezygnował z funkcji prezydenta ligi w 1927. Zmarł 28 marca 1931 w wieku 66 lat[1]. W 1937 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[4].