Bataliony Chłopskie
polska organizacja partyzancka z okresu II wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bataliony Ch%C5%82opskie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bataliony Chłopskie (BCh) – konspiracyjna organizacja zbrojna polskiego ruchu ludowego licząca około 170 tys. ludzi[1]. Działająca w czasie II wojny światowej na terenie Generalnego Gubernatorstwa i w Wielkopolsce w celu obrony wsi polskiej przed terrorem niemieckim i eksploatacją gospodarczą[2][3]. Po Armii Krajowej była to największa polska podziemna formacja zbrojna; posiadała 70 oddziałów partyzanckich i około 400 oddziałów specjalnych prowadzących akcje sabotażowe i bojowe[4], a jej straty (do rozwiązania w marcu 1945) wynosiły około 7000 żołnierzy[5]. Służyli w niej głównie członkowie Stronnictwa Ludowego, Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici oraz niezrzeszeni mieszkańcy wsi[6].
BCh | |||
Krzyż Batalionów Chłopskich – pamiątkowe odznaczenie przyznawane weteranom BCh | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Historia | |||
Data sformowania |
sierpień 1940 jako „Chłopska Straż”, od wiosny 1941 jako „Bataliony Chłopskie” | ||
Data rozformowania |
marzec 1945 | ||
Pierwszy dowódca |
komendant główny Franciszek Kamiński | ||
Dane podstawowe | |||
Podporządkowanie | |||
Liczebność |
170 tys.[1] | ||
|