Bhagawan
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bhagawan, bhagwan (sanskryt: भगवान् Bhagavān; hindi: भगवान Bhagvān) – w hinduizmie, a szczególnie w wisznuizmie, najwyższy i osobowy aspekt Absolutu. Posiada transcendentalną formę pełną wieczności (sat), wiedzy (cit) i szczęścia (ananda). Jest najwyższym Brahmanem (Parabrahmanem) i źródłem Paramatmy.
Ten artykuł dotyczy aspektu Absolutu w wisznuizmie. Zobacz też: Bhagawan (tytuł). |
Według Paraśary Muniego, autora Wisznpurany, bhagawan posiada nieskończone piękno, wiedzę, majętność, siłę, sławę i wyrzeczenie. Majestat Bhagawana przejawia się w formie Narajana (Pana Panów i Boga bogów), który kontroluje materialny wszechświat jako jeden z purusza awaratów (Karanodakaśaji Wisznu, Garbhodakaśaji Wisznu lub Ksirodakaśaji Wisznu).
iśvarah paramah krsnah sac-cid-ananda-vigrahah
anadir adir govindah sarva-karana-karanam
Najwyższym Panem jest Osoba Boga Śri Krsna
– pierwotny Pan o transcendentnym ciele,
ostateczna przyczyna wszystkich przyczyn.
Składam hołd temu pierwotnemu Panu Govindzie[1]
Bhagawan ma moc stwarzania żywych istot, w których przebywa później jako paramatma. Bhagawan posiada transcendentalne cechy, w odróżnieniu od Brahmana, który jest tych cech pozbawiony (nirguna).
Zdaniem wyznawców Boga osobowego doświadczenie Bhagawana poprzez wiarę i praktykę, pozwala jednocześnie doświadczyć pozostałych aspektów Absolutu: Paramatmy i Brahmana, które są nierozdzielne z Bhagawanem.