Białaczów
miasto w województwie łódzkim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Białaczów?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Białaczów – miasto w Polsce, położone w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Białaczów, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Białaczów[5][4] oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela[6]. W pobliżu miejscowości znajduje się rezerwat leśny Białaczów.
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Rynek i ratusz w Białaczowie | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1456–1674, 1787–1870, od 2024 | ||||
Burmistrz |
Barbara Goworek | ||||
Powierzchnia |
21,9214[1] km² | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
44 | ||||
Kod pocztowy |
26-307[3] | ||||
Tablice rejestracyjne |
EOP | ||||
51°17′52″N 20°17′48″E | |||||
TERC (TERYT) |
1007014[4] | ||||
SIMC |
0536350[4] | ||||
Urząd miejski ul. Piotrkowska 1226-307 Białaczów | |||||
| |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Uzyskał lokację miejską w 1456 roku, zdegradowany około 1674 roku, ponownie otrzymał prawa miejskie w 1787 roku[7][8]. Był miastem prywatnym Królestwa Kongresowego, położony w 1827 roku w powiecie koneckim, w obwodzie opoczyńskim województwa sandomierskiego[9]. Został ponownie pozbawiony praw miejskich 13 stycznia 1870 i włączony do gminy Białaczów w powiecie opoczyńskim[10]. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Białaczów, 1954–1972 gromady Białaczów[11], a od 1973 reaktywowanej gminy Białaczów[12]. W latach 1975–1998 należał administracyjnie do województwa piotrkowskiego. 1 stycznia 2024 odzyskał status miasta[1].