Białe Skały (Pieniny)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Białe Skały (749 m) – szczyt w głównej grani Pieninek w Pieninach Właściwych, położony na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego[1]. Nazwy Białe Skały używa również Józef Nyka w przewodniku „Pieniny”[2]. Na niektórych natomiast mapach szczyt ten podpisywany jest jako Sutrówka[3].
Widok z Zamkowej Góry. Białe Skały po prawej stronie (za drzewami) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
749 m n.p.m. |
49°25′34,3″N 20°25′10,3″E |
Góra położona jest w zachodniej części Pieninek, pomiędzy Bajków Groniem (716 m) a Ociemnym Wierchem (740 m). Na północ odbiega ze szczytu boczny grzbiet rozgałęziający się na dwie części. Na północ biegnie odnoga kulminująca w Łupiskach (659 m), następnie opadająca do doliny Krośnicy, ku północnemu wschodowi biegnie zaś grzbiet Wudyki z Zimną Skałką (612 m) opadający do doliny Dunajca. Północne zbocza są dość łagodne, ale na południu stromy, skalisty stok schodzi w dolinę Pienińskiego Potoku. Partie szczytowe porasta las, jednak nieco niżej stoki pokrywają liczne polany – na wschód od szczytu znajduje się Kurnikówka, od której na północ leży polana Pieninki, natomiast na wspomnianym bocznym grzbiecie – między innymi Stolarzówka[4][3].
Szczególnie interesująca jest flora stromych, niezalesionych zboczy i urwisk skalnych. Rośnie tu m.in. złocień Zawadzkiego, w Europie znany jedynie z Pienin. Na nasłonecznionych płaśniach wśród skał występuje szereg gatunków roślin kserotermicznych, m.in. smagliczka Arduina, która w Polsce występuje również tylko w Pieninach, a także rozchodnik ostry, aster alpejski, posłonek skalny i traganek jasny. W rejonie Białych Skał spotykani są tacy przedstawiciele awifauny, jak orlik krzykliwy, pustułka i kruk[5].
W zboczu Białych Skał, powyżej doliny Krośnicy, znajduje się jaskinia – Borsucza Jama[6].
Przez szczyt przechodzi znakowany na niebiesko pieszy szlak turystyczny zwany Sokolą Percią.