Biometria
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Biometria – nauka zajmująca się badaniem zmienności populacji organizmów. Wyniki pomiarów biometrycznych po opracowaniu metodami statystyki matematycznej wykorzystywane są, między innymi w antropologii, fizjologii, genetyce, hodowli, medycynie, paleontologii.
Biometria to również technika dokonywania pomiarów istot żywych. W najnowszych zastosowaniach ukierunkowana jest na metody automatycznego rozpoznawania ludzi na podstawie ich cech fizycznych. Przykładem urządzeń do pomiarów biometrycznych na podstawie których można identyfikować konkretne osoby jest system rozpoznawania tęczówki rejestrujący obraz tęczówki.
Biometryczne metody badają cechy fizyczne (np. tęczówka, siatkówka (dno oka), linie papilarne, układ naczyń krwionośnych na dłoni lub przegubie ręki, kształt dłoni, kształt linii zgięcia wnętrza dłoni, kształt ucha, twarz, rozkład temperatur na twarzy, kształt i rozmieszczenie zębów, zapach, DNA itp.), jak też i cechy behawioralne, tzn. związane z zachowaniem (np. sposób chodzenia, podpis odręczny, ale też pisząc na klawiaturze komputera, głos, a nawet można wpisać tu sposób reakcji mózgu, fala P300, na pewne znane informacje-bodźce). Fala P300 jest reakcją mózgu powstającą w czasie 300 milisekund od bodźca. Jest ona charakterystyczna dla każdego człowieka. Biometryczne techniki w praktycznych zastosowaniach zajmują się przede wszystkim weryfikacją osób (porównują uzyskane cechy z zapisaną wcześniej próbką, czyli dokonuje się wyboru jednego z wielu i weryfikuje), a w mniejszym stopniu ich identyfikacją kiedy to uzyskane z pomiaru cechy należy porównać z każdą zapisaną w bazie próbką.
Ważnymi wadami metod biometrycznych są fakty, że nie u wszystkich osób dana cecha funkcjonuje w stanie możliwym do jej pomiaru oraz że prawie wszystkie cechy ulegają zmianom w trakcie życia.
Niektóre zmiany (choroby) w obrębie oczu mają wpływ na skuteczność metod biometrycznych opartych o wzorzec siatkówki i tęczówki[1]. Skanowanie biometryczne oparte na wzorcu siatkówki oka zaburzają schorzenia naczyń tej tkanki (odwarstwienie, zator tętnicy i zakrzep żyły środkowej siatkówki)[1]. Z kolei biometrię opartą na wzorcu tęczówki oka zaburzają stany patologiczne powodujące jej znaczne przesłonięcie i deformację (np. guzy i obecność ropy)[1]. Wzorca tęczówki nie zaburza natomiast krew w komorze przedniej, wcześniejsze operacje jaskry oraz zaćma[1].