Bitwa nad rzeką Côa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa nad rzeką Côa – potyczka, która została stoczona 24 lipca 1810 w czasie kampanii portugalskiej w trakcie wojen napoleońskich w bardzo trudnym terenie w dolinie rzeki Côa. Było to pierwsze starcie nowej armii marszałka André Massény po jej wkroczeniu do Portugalii[1].
Wojna na Półwyspie Iberyjskim | |||
Czas |
24 lipca 1810 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
dolina rzeki Côa w pobliżu Coimbry | ||
Terytorium | |||
Wynik |
Taktyczne zwycięstwo Francuzów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
40°43′33,9600″N 6°54′21,9960″W |
W związku z tym, że siły brytyjskie były w tym okresie zbyt słabe, by stawić czoła armii Massény, 22 lipca generał Wellington napisał do brygadiera Roberta Craufurda, że on osobiście „nie podejmowałby żadnych działań poza linia rzeki Côa”. W dwa dni później Craufurd, który miał do dyspozycji 4 200 piechurów, 800 kawalerzystów i 6 dział, został zaskoczony na wschodnim (prawym) brzegu rzeki przez wojska marszałka Michel Neya. Oceniwszy, że nie ma dość czasu, by wycofać się na drugi brzeg, jak to sugerował Wellington, Craufurd zdecydował się na walkę w celu osłaniania – tak długo jak to możliwe - wycofywania taborów, artylerii i kawalerii, nawet za cenę poświęcenia piechoty. Celem dla obu stron zaczynającej się bitwy był wąski kamienny mostek, który stanowił jedyne przejście przez rzekę na odcinku kilkunastu kilometrów.