Bitwa nad rzeką Nedao
bitwa Gotów i Gepidów z Hunami (454 n.e.) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa nad rzeką Nedao w Panonii – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 454 w trakcie walk Hunów z Gepidami.
wielka wędrówka ludów | |||
obszar koczowania Hunów w Kotlinie Panońskiej | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Morawia (Nedava-dopływ Sawy), Panonia | ||
Wynik |
zwycięstwo Gepidów i Ostrogotów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
44,933333°N 19,016667°E |
Dokładne umiejscowienie bitwy nad rzeką Nedao pozostaje kwestią sporną. Przypuszcza się, że znajdowało się ono gdzieś na terenie pomiędzy Dunajem a łukiem Karpat.
Po śmierci Attyli (453) doszło do wybuchu powstania Gepidów pod wodzą Ardaryka przeciwko synom Attyli. Gepidów wsparły liczne plemiona Skirów, Rugiów, Herulów i Swebów, a także Ostrogotów. Wśród samych Gotów brak było jednomyślnosci, gdyż wielu z nich walczyło po stronie Hunów.
Naprzeciwko wojsk koalicji Gepidów i ich sprzymierzeńców, Hunowie wysłali w roku 454 armię ponad 50 000 wojowników pod wodzą króla Ellaka. Bitwa była bardzo krwawa i zakończyła się całkowitą klęską Hunów, którzy mieli stracić od 30 000 do 40 000 ludzi. Poległ także sam król Ellak. Pozostali przy życiu Hunowie wycofali się pośpiesznie w kierunku wschodnim i po przekroczeniu Karpat zbiegli na ziemie południowej Rusi. Część zaś przeszła na militarną służbę u Rzymian. Inna grupa pod dowództwem syna Attyli Dengizyka (Dengisycza) pozostała nad Dolnym Dunajem, organizując liczne najazdy rabunkowe przez następne lata. Rozdrobnieni Hunowie nie stanowili już jednak jedności, a kolejne nieudane kampanie w Panonii i Tracji sprawiły, że nie stanowili oni już realnej siły militarnej.