Bitwa o Rostów (1941)
bitwa II wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bitwa o Rostów (1941)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bitwa o Rostów – bitwa stoczona jesienią 1941 roku w czasie niemieckiego ataku na Związek Radziecki, zakończona pierwszą porażką armii niemieckiej w starciu z Armią Czerwoną.
II wojna światowa, front wschodni, część operacji Barbarossa | |||
Radziecka piechota walczy w Rostowie | |||
Czas |
17 listopada – 2 grudnia 1941 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Rostów nad Donem i okolice | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo ZSRR | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
47°13′N 39°42′E | |||
|
Bitwa składała się z trzech faz: niemieckiej azowskiej operacji ofensywnej realizowanej przez Grupę Armii Południe gen. Gerda von Rundstedta (rozpoczętej 12 września 1941 r.)[2] radzieckiej rostowskiej operacji obronnej (5–16 listopada 1941 r.) Frontu Południowego gen. Jakowa Czeriewiczenki i rostowskiej operacji ofensywnej (27 listopada – 2 grudnia 1941 r.) przeprowadzonej przez ten sam Front.
Po przeprawieniu się przez rzekę Mius 17 listopada siły niemieckie wzięły do niewoli 10 000 żołnierzy radzieckich i 21 listopada zajęły Rostów. Sześć dni później Front Południowy, wzmocniony nowo powstałą 37 Armią, kontratakował z północy i zagroził otoczeniem nadmiernie rozproszonego niemieckiego III Korpusu Armijnego. Rundstedt nakazał odwrót z Rostowa do linii rzek Mius, aby zapobiec okrążeniu, co skłoniło Adolfa Hitlera do natychmiastowego zwolnienia go ze stanowiska. Następca Rundstedta, gen. Walther von Reichenau, potwierdził rozkaz wycofania się przy wsparciu szefa sztabu Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych Franza Haldera. Armia Czerwona ponownie zajęła Rostów 28 listopada.
Była to pierwsza udana, duża radziecka kontrofensywa II wojny światowej, a zarazem pierwsza porażka Wehrmachtu w starciu z Armią Czerwoną[3].