Bitwa pod Karbalą
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Karbalą (arab. معركة كربلاء) – zasadzka, do której doszło 10 października 680 roku (według kalendarza muzułmańskiego 10 muharrama 61 roku) na terenie współczesnego miasta Karbala. Wojska sunnickiego kalifa Umajjadów Jazida I zaskoczyły karawanę wnuka Mahometa, jak i trzeciego imama szyitów, Husajna ibn Alego, który zginął.
Druga fitna | |||
Abbas Al-Musavi, Bitwa pod Karbalą, Brooklyn Museum | |||
Czas |
10 października 680 r. (według kalendarza gregoriańskiego); 10 muharram 61 (według kalendarza muzułmańskiego) | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium |
dzisiejszy Irak | ||
Przyczyna |
konflikt sukcesyjny | ||
Wynik |
masakra ludzi Husajna | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
32°36′55″N 44°01′53″E |
Husajn był młodszym synem Alego ibn Abi Taliba, którego stronnicy nie pogodzili się z uzurpowaniem władzy po jego śmierci w roku 661 przez Mu'awiję z dynastii Umajjadów, uważając, że należy się ona tylko potomkom Mahometa. Po śmierci Hasana, Husajn stał się naturalnym przywódcą muzułmanów. Gdy Mu'awija zmarł w roku 680, mieszkańcy Al-Kufy wezwali Husajna, by odzyskał kalifat dla rodziny Mahometa. Zanim jednak Husajn dotarł do miasta, zostało ono spacyfikowane przez Umajjadów. 10 października 680 roku pod Karbalą jego karawana została zaatakowana przez wojska syna Mu'awiji, Jazida. Doszło do rzezi, podczas której oszczędzono jedynie kobiety i dzieci młodsze niż 6 miesięcy.