Bitwa pod Moskwą
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Moskwą (także bitwa o Moskwę, obronna operacja moskiewska, obrona Moskwy, operacja Tajfun) – wieloetapowa kampania wojenna, trwająca od września/października 1941 do stycznia 1942 r., która składała się z dwóch okresów strategicznie ważnych walk na 600 km odcinku frontu wschodniego II wojny światowej. Radziecki wysiłek obronny udaremnił atak Wehrmachtu na Moskwę, stolicę i największe miasto Związku Radzieckiego. Moskwa była jednym z głównych celów wojskowych i politycznych sił Osi podczas ich inwazji na ZSRR.
Ten artykuł dotyczy bitwy pod Moskwą stoczonej w 1941 roku. Zobacz też: Bitwa pod Moskwą (1612). |
II wojna światowa, front wschodni, część operacji Barbarossa | |||
Strzelcy radzieckiego karabinu przeciwlotniczego na dachu Hotelu Moskwa | |||
Czas |
30 września 1941 – 7 stycznia 1942 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna | |||
Wynik |
taktyczne i strategiczne zwycięstwo ZSRR | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
55°45′08″N 37°37′56″E | |||
|
Pierwszy etap bitwy pod Moskwą, niemiecka ofensywa strategiczna o kryptonimie operacja Tajfun, opierał się na dwóch uderzeniach w ramach manewru okrążającego, jednego na północ od Moskwy przeciwko Frontowi Kalinińskiemu wykonanego przez 3 i 4 Armię Pancerną, które miały jednocześnie za zadanie przeciąć linię kolejową Moskwa–Leningrad, oraz drugiego na południe od obwodu moskiewskiego przeciwko Frontowi Zachodniemu na południe od Tuły w wykonaniu 2 Armii Pancernej. W tym samym czasie 4 Armia miała posuwać się bezpośrednio w kierunku Moskwy od zachodu.
Początkowo Armia Czerwona prowadziła strategiczną obronę obwodu moskiewskiego, budując trzy linie obronne, rozmieszczając nowo powstałe armie rezerwowe oraz sprowadzając wojska z Syberyjskiego i Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. Gdy niemiecka ofensywa została zatrzymana, rozpoczął się drugi etap bitwy pod Moskwą, radziecka strategiczna kontrofensywa i pomocnicze operacje ofensywne na mniejszą skalę, które zmusiły armie niemieckie do powrotu na pozycje wokół miast: Orzeł, Wiaźma i Witebsk oraz prawie otoczyły trzy armie niemieckie. Dla Niemców był to poważny cios i koniec nadziei na szybkie zwycięstwo nad ZSRR[15]. W wyniku nieudanej ofensywy, feldmarszałek Walther von Brauchitsch został odwołany ze stanowiska najwyższego dowódcy armii niemieckiej, zaś Adolf Hitler zastąpił go osobiście na tym stanowisku.