Bitwa pod Nadżafem (2003)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Nadżafem (2003) – jedna z pierwszych bitew stoczonych w trakcie II wojny w Zatoce Perskiej. Ciężkie walki rozegrały się w dniach 24 marca – 4 kwietnia 2003 w mieście Nadżaf, które leżało na drodze sił koalicji zmierzających na Bagdad.
II wojna w Zatoce Perskiej | |||
Animacja przedstawiająca postępy aliantów w 2003 roku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Koalicji | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
32°00′N 44°20′E |
W pierwszej fazie bitwy na przedmieściach oraz mostach walczyła amerykańska 1 Brigde Combat Team, w skład której wchodziły 3 Dywizja Piechoty, 7 Pułk Kawalerii oraz 1 Dywizja Pancerna. Kiedy Amerykanie zajęli mosty, przełamali linie obrony armii irackiej i wkroczyli do centrum, wówczas do walki przystąpiły 101 Dywizja Powietrznodesantowa oraz brytyjskie lotnictwo.
Od 20 marca 2003 amerykańskie wojska lądowe posuwały się na północ ku Bagdadowi. 23 marca oddziały Task Force Tarnawa zostały zatrzymane u bram Nasirijji przez wojska irackie, z kolei dzień później 3 Dywizja Piechoty zainicjowała atak na strategicznie ważne miasto Nadżaf. Z uwagi, że Nadżaf leży niedaleko rzeki Eufrat, pierwszorzędnym celem było zabezpieczenie tamtejszych mostów (północnego Al Kifl, akcja pod kryptonimem Jenkins; południowego Abu Sukhayr, akcja pod kryptonimem Floyd), tak by armia iracka nie mogła z nich korzystać. To samo miało zresztą miejsce w trakcie bitwy pod Nasirijją.