Bladość
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bladość – efekt spowodowany zmniejszeniem ilości oksyhemoglobiny w naczyniach krwionośnych skóry lub błon śluzowych, który może wynikać z choroby, wstrząsu emocjonalnego, stresu, unikania światła słonecznego, bądź też niedokrwistości. Bladość może mieć podłoże genetyczne. Jest najlepiej widoczna na twarzy i dłoniach. W zależności od przyczyny może pojawić się nagle lub stopniowo.
Bladość ma istotne znaczenie kliniczne jeśli jest uogólniona (obejmuje zarówno powłoki skórne jak i błony śluzowe). Bladość należy odróżniać od podobnego objawu - hipopigmentacji (utrata pigmentu skóry).
Blada skóra występuje częściej u osób pochodzących z krajów Europy północnej.