Borowice (województwo dolnośląskie)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Artykuł |
50°47′22″N 15°41′42″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°47'33.288"N, 15°41'42.396"E |
| - błąd |
0 m |
| Odległość |
368 m |
| wieś | |
Kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
625-710[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
163[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Tablice rejestracyjne |
DJE |
| SIMC |
0192057 |
Położenie na mapie gminy Podgórzyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
 50°47′22″N 15°41′42″E/50,789444 15,695000
| |
| Strona internetowa | |
Borowice (niem. Baberhäuser) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Podgórzyn, na obszarze Karkonoszy, a ściślej Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego.
Położenie
Borowice to luźno zabudowana wioska o charakterze wczasowym, leżąca w Karkonoszach, w Dolinie Pięciu Potoków, na wysokości około 625–710 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Historia
Osadę założył w roku 1644 szwajcarski cieśla Martin Marksteiner, który uciekł z Czech w obawie przed prześladowaniami religijnymi[1]. W 1736 roku działał tu młyn wodny, a w 1782 roku w miejscowości były 34 domy[1]. W 1833 roku zbudowano tu szkołę, a w kolejnych latach Borowice nadal rozwijały się[1]. W XIX wieku powstała tu karczma, a pod koniec XIX wieku wieś stała się małym letniskiem, w następnych latach powstało kilka gospód i pensjonatów[1]. W roku 1901 doprowadzono do Borowic drogę z Sosnówki i Karpacza Górnego, a w latach 1902-1904 - z Podgórzyna co przyczyniło się do dalszego rozwoju miejscowości[1]. W okresie II wojny światowej w okolicy rozpoczęto też budowę Drogi Sudeckiej, która nie została dokończona. Do jej budowy wykorzystywano jeńców wojennych, z których wielu nie wytrzymało morderczej pracy i zmarło[1]. Po 1945 roku Borowice zachowały charakter wsi rolniczo-wczasowej[1]. W 1993 roku było tu 26 gospodarstw rolnych i kilka dużych ośrodków wczasowych[1].
Kultura
Od 1989 r. w Borowicach odbywa się latem festiwal poezji śpiewanej (do 2007 „Gitarą i piórem”, od 2008 „Gitarą i...”) skupiający kilka tysięcy słuchaczy z całego kraju [3].
Zabytki
W gminnej ewidencji zabytków widnieją budynki o nr 1, 2, 19, 20, 23, 28, 28d, 35, 55, 65 oraz stanowiska archeologiczne we wsi[4].
Szlaki turystyczne
W Borowicach znajduje się węzeł szlaków turystycznych[5]:
Zobacz też
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
