Borzymy (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Borzymy – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Borzymy z siedzibą GRN w Borzymach utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie ełckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 13/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Borzymy, Dudki, Grądzkie Ełckie, Jędrzejki, Lisewo, Romanowo, Romoty, Skrzypki i Stożne ze zniesionej gminy Pisanica w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 11 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].