Brójce (gromada w powiecie łódzkim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brójce – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Brójce siedzibą GRN w Brójcach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łódzkim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 34/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Brójce, Leśne Odpadki, Pałczew, Wardzyń, Wola Rakowa i Wygoda ze zniesionej gminy Brójce w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 22 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1958 do gromady Brójce przyłączono część zniesionej gromady Dalków (wieś Wola Kutowa i osada młyńska Cieplucha)[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 reaktywowano gminę Brójce[10].