Brewis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych. W cyrylicy występuje w rosyjskim Й, й oraz białoruskim Ў[1]. W transkrypcji fonetycznej służy zwykle do oznaczania samogłosek słabych, tzw. krótkich (np. w łacinie).
Ă | ă |
Ắ | ắ |
Ĕ | ĕ |
Ğ | ğ |
Ḫ | ḫ |
Ĭ | ĭ |
K̆ | k̆ |
M̆ | m̆ |
N̆ | n̆ |
Ŏ | ŏ |
Ŭ | ŭ |
Ӑ | ӑ |
Ӗ | ӗ |
Ӂ | ӂ |
Й | й |
Ў | ў |
W Unikodzie znak brewis występuje w wersjach: