Bulwar Zachodzącego Słońca (film)
amerykański film (reż. Billy Wilder; 1950) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bulwar Zachodzącego Słońca (film)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bulwar Zachodzącego Słońca (ang. Sunset Boulevard) – amerykański film noir z 1950 roku w reżyserii Billy’ego Wildera. Obraz zawiera elementy dramatu, horroru i komedii. Jego tytuł pochodzi od nazwy słynnego bulwaru, ciągnącego się przez Los Angeles i Beverly Hills.
Ten artykuł dotyczy filmu. Zobacz też: Bulwar Zachodzącego Słońca (Sunset Boulevard) – arteria w Los Angeles. |
Gatunek | |||
---|---|---|---|
Data premiery |
4 sierpnia 1950 | ||
Kraj produkcji | |||
Język |
angielski | ||
Czas trwania |
110 min | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz |
Billy Wilder | ||
Główne role | |||
Muzyka | |||
Zdjęcia |
John F. Seitz | ||
Scenografia |
Hans Dreier | ||
Kostiumy | |||
Montaż |
Arthur P. Schmidt | ||
Produkcja | |||
Wytwórnia | |||
Dystrybucja |
Paramount Pictures | ||
Budżet |
1,7 mln USD | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Film dogłębnie penetruje świat show biznesu i pokazuje jego okrucieństwo. Przedstawia ubogiego scenarzysty Joego Gillisa i przebrzmiałej gwiazdy kina niemego Normy Desmond, byłej gwiazdy kina niemego, która wciąga go w swój obłąkany świat fantazji, w którym marzy o triumfalnym powrocie na ekran.
Film otrzymał jedenaście nominacji do Oscara, w tym dla najlepszego filmu, przegrywając w tej kategorii z Wszystko o Ewie, a zdobywając cztery statuetki (m.in. za najlepszą muzykę nagrodzony został Franz Waxman). Otrzymał także cztery Złote Globy, w tym za najlepszy film.
W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[1].