Butrint
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Butrint albo Butrinti (alb. Butrint, Butrinti, gr. Βουθρωτός, łac. Buthrotum) – niewielka osada i stanowisko archeologiczne w południowej Albanii przy granicy z Grecją, od 1992 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ |
kulturowy | ||
Spełniane kryterium |
III | ||
Numer ref. | |||
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna | ||
Historia wpisania na listę | |||
Wpisanie na listę |
1992 | ||
Dokonane zmiany |
1999, 2007 – rozszerzenie strefy ochrony | ||
Obiekt zagrożony |
1997-2005 | ||
39°44′N 20°01′E | |||
| |||
W 1997 roku obiekt został uznany za zagrożony w związku ze splądrowaniem miejscowego muzeum w trakcie niepokojów społecznych w kraju. W 2002 roku na terenie wokół wykopalisk ustanowiono Park Narodowy Butrint. W 2005 roku usunięto Butrint z miejsc zagrożonych na Liście UNESCO.
W starożytności istniała tu osada iliryjska (według mitu założona przez uciekinierów z Troi), przekształcona w VII wieku p.n.e. w grecką kolonię i miasto portowe. Butrint stało się w kolejnych stuleciach ważnym ośrodkiem kultu boga Asklepiosa.
W II wieku p.n.e. miasto znalazło się pod rządami Rzymu i funkcjonowało jako ważny ośrodek portowy aż do VI wieku n.e., kiedy to zostało kilkakrotnie spustoszone w okresie wielkiej wędrówki ludów. Później katolickie biskupstwo Buthrotum.
Średniowieczna historia miasta ściśle wiąże się z walkami Bizancjum z Normanami i Wenecjanami, a następnie Wenecją i Imperium Osmańskim.
W Butrincie odkryto resztki murów obronnych, starożytny teatr grecki z III wieku p.n.e., ruiny domów, baptysterium z VII wieku, ruiny łaźni rzymskich i kaplicy z V wieku. Istnieją tu również pozostałości XIV-wiecznego zamku weneckiego.