Chłopomania
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chłopomania – ludomania, w postaci zainteresowania życiem wsi i społeczności chłopskiej oraz nurt kulturalno-artystyczny, który pojawił się wśród inteligencji młodopolskiej[1] i ukraińskiej w drugiej połowie XIX wieku.
Chłopomania charakteryzowała się fascynacją folklorem i codziennym życiem chłopów. Mężczyźni z inteligencji (Włodzimierz Przerwa-Tetmajer, Lucjan Rydel) często brali sobie za żony kobiety pochodzenia chłopskiego. Powodem owego zachwytu była wiara, że stagnacja jaka opanowała środowisko inteligencji oraz postępujący kryzys kulturowy spowodowane są życiem w mieście. Dlatego też postulowano powrót do natury, najlepiej na wieś, która miała być źródłem odnowy sił witalnych i artystycznych, nadwątlonych w wyniku dostosowania się do współczesnego trybu życia (np. w Weselu Stanisława Wyspiańskiego).