Charlie Hebdo
francuski tygodnik satyryczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Charlie Hebdo?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Charlie Hebdo – francuski tygodnik satyryczny wydawany w Paryżu, ukazujący się co środę. Bogato ilustrowany (zamieszcza wiele karykatur) publikuje również reportaże na temat sekt, prawicy, katolicyzmu, islamu, judaizmu, polityki, kultury itp. Cytując Charba, dyrektora wydawnictwa, redakcja gazety reprezentuje „wszelkie odłamy szeroko rozumianej lewicy, a nawet absenteistów”[1].
Częstotliwość | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Tematyka |
satyra | ||
Pierwszy numer |
1970 | ||
Redaktor naczelny |
Gérard Biard | ||
Średni nakład |
45 tys. egz. | ||
ISSN | |||
| |||
Strona internetowa |
Początki tygodnika sięgają roku 1960, kiedy satyryk Georges Bernier, pisarz Francois Cavanna i rysownik Frederic Orhon Theodore Aristides założyli satyryczny, skandalizujący miesięcznik Hara-Kiri, przekształcony w 1969 na tygodnik Hara-Kiri Hebdo. 16 listopada 1970 tygodnik opublikował na pierwszej stronie skandaliczny nagłówek, wyśmiewający śmierć generała Charlesa De Gaulle. Pod tym pozorem, oraz pod zarzutem szerzenia pornografii na Hara-Kiri Hebdo został nałożony zakaz sprzedaży. Tydzień później, 23 listopada 1970 ukazał się pierwszy numer nowego tygodnika Charlie Hebdo, przygotowanego przez zawieszoną redakcję Hara-Kiri.[2]
Atmosfera skandalu spowodowała, że nowy tytuł szybko zyskał popularność. Hara-Kiri Hebdo osiągał tygodniowo 40 tysięcy sprzedanych egzemplarzy. Pod nowym tytułem, jako Charlie Hebdo, pismo sprzedawało się w nakładzie sięgającym 100 tysięcy.[2]
Tytuł znany jest z częstego publikowania wulgarnych karykatur, wyszydzania symboli religijnych chrześcijaństwa, judaizmu i islamu, czego rezultatem były liczne pogróżki ze strony religijnych ekstremistów (zarówno chrześcijańskich, jak i islamskich i judaistycznych)[3] czy też skrajnej prawicy. To na łamach tego tygodnika ironista Philippe Val po raz pierwszy użył ośmieszającego stereotyp określenia „polski hydraulik”, prowokując liczne dyskusje, czym przyczynił się do jego przezwyciężenia[4].
Imię „Charlie”, zawarte w tytule pisma, pochodzi od imienia jednego z bohaterów komiksu „Fistaszki”, Charliego Browna[5][6]. Z kolei „Hebdo” to rzeczownik oznaczający „tygodnik” (jest to apokopa przymiotnika „hebdomadaire”, czyli „tygodniowy/cotygodniowy”)[7].