For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Chemia koordynacyjna.

Chemia koordynacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chemia koordynacyjna – dział chemii zajmujący się badaniami, właściwościami i przemianami związków koordynacyjnych (znanych również jako związki kompleksowe), a także ich syntezą i strukturą.

Szczególne znaczenie w chemii koordynacyjnej mają badania strukturalne, pozwalające na powiązanie struktury cząsteczki z chemicznymi i fizycznymi właściwościami danego związku kompleksowego. O właściwościach związku koordynacyjnego decyduje symetria jego cząsteczek, struktura elektronowa atomu centralnego i ligandu oraz wynikający stąd rozkład elektronów w kompleksie. Strukturę elektronową oraz symetrię kompleksu określa się za pomocą badań rentgenostrukturalnych, spektroskopii elektronowej i oscylacyjnej, badań właściwości magnetycznych, paramagnetycznego rezonansu elektronowego i magnetycznego rezonansu jądrowego.

Do opisu budowy i właściwości związków koordynacyjnych wykorzystuje się teorie oparte na mechanice kwantowej, takie jak teoria wiązań walencyjnych, teoria pola krystalicznego i – najbardziej ogólna – teoria orbitali molekularnych (ang. molecular orbital theory) uwzględniająca ilościowy udział w wiązaniu zarówno orbitali jonu centralnego, jak i orbitali ligandów oraz rozpatrująca wszystkie elektrony kompleksu; teorie te pozwalają określić poziomy energii elektronów, stopień delokalizacji elektronów, rodzaj wiązań chemicznych, właściwości magnetyczne i spektroskopowe związku kompleksowego.

Podstawy chemii koordynacyjnej stworzył Alfred Werner, który w latach 1891-1899 wprowadził pojęcie jonu kompleksowego i liczby koordynacyjnej oraz określił strukturę niektórych związków kompleksowych. Po II wojnie światowej nastąpił gwałtowny rozwój chemii koordynacyjnej, która jest dyscypliną ściśle związaną z wszystkimi działami chemii oraz fizyką i biologią.

W Polsce badania z zakresu chemii koordynacyjnej rozpoczął Wiktor Jakób; rozwój tej dziedziny chemii jest związany z pracami Bogusławy Jeżowskiej-Trzebiatowskiej, która utworzyła Wrocławską Szkołę Chemii Koordynacyjnej; największy ośrodek chemii koordynacyjnej znajduje się we Wrocławiu, ale prace w tej dziedzinie są prowadzone również m.in. w Krakowie, Gdańsku, Toruniu i Łodzi.

Bibliografia

  • Encyklopedia, t. 3 Buga-Decat, opracowanie Wydawnictwo Naukowe PWN, Kraków – Madrid: Mediasat, 2005, s. 230-231, ISBN 83-89651-38-6.
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Chemia koordynacyjna
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Wikiwand 2.0 is here 🎉! We've made some exciting updates - No worries, you can always revert later on