Choi Seou
południowokoreański skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Choi Seou?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Choi Seou (kor. 최서우, do 2012 znany jako Choi Yong-jik, kor. 최용직, ur. 3 grudnia 1982 w Gunsan) – południowokoreański skoczek narciarski.
To jest biografia osoby noszącej koreańskie nazwisko Choi. |
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
High1 Resort | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
162 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
1 stycznia 1999 w Garmisch-Partenkirchen (35. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
3 stycznia 1999 w Innsbrucku (30. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Sześciokrotny olimpijczyk (1998–2018). Pięciokrotny uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (1999, 2005, 2007, 2013 i 2015), jednokrotny mistrzostw świata w lotach narciarskich (2000). Medalista zimowej uniwersjady (2001, 2007 i 2009) oraz zimowych igrzysk azjatyckich (2003, 2011 i 2017). Czterokrotny uczestnik mistrzostw świata juniorów (1996–1999). Medalista mistrzostw kraju.
Skoki narciarskie zaczął uprawiać w 1991 roku, gdy, omyłkowo, trafił na trening tej dyscypliny sportu odbywający się w Muju Resort zamiast na trening narciarstwa alpejskiego, na który zamierzał się udać[2].
W zawodach międzynarodowych zadebiutował w sierpniu 1994 w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął 6. pozycję w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci w kategorii do lat 12 (rocznik 1982). Rok później w kategorii do lat 13 (także rocznik 1982) zwyciężył w imprezie tej samej rangi[3].
Na przełomie stycznia i lutego 1996 po raz pierwszy wystartował w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 39., a w drużynowym 13[3] (start drużynowy był debiutem Korei Południowej w rywalizacji tego typu w oficjalnych zawodach międzynarodowych[4]).
We wrześniu 1996 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym – we Frenštácie pod Radhoštěm odpadł w kwalifikacjach, a w Muju najpierw po raz pierwszy wystąpił w konkursie głównym (33. lokata), a następnie zdobył debiutanckie punkty (24. pozycja). W lutym 1997 ponownie wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w rywalizacji indywidualnej 42. miejsce, a w drużynowej 11. lokatę[3].
Latem 1997 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w zawodach najwyższej rangi, trzykrotnie odpadając w kwalifikacjach do zawodów Letniego Grand Prix. Również w sezonie zimowym ani razu nie przebrnął przez tę część rywalizacji w Pucharze Świata (odpadł w kwalifikacjach w Engelbergu, wszystkich częściach Turnieju Czterech Skoczni i w Sapporo). W styczniu 1998 uzyskał najlepsze w karierze wyniki w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 9. pozycję zarówno w konkursie indywidualnym, jak i drużynowym[3]. W lutym 1998 wystąpił w zimowych igrzyskach olimpijskich, plasując się w obu konkursach indywidualnych na 53. lokacie, a w zawodach drużynowych na 13. miejscu[1].
We wrześniu 1998 w Hakubie zadebiutował w konkursie głównym Letniego Grand Prix, nie zdobywając punktów ani w rywalizacji indywidualnej (44. i 37.), ani drużynowej (11.)[3]. W ramach 47. Turnieju Czterech Skoczni najpierw zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata (1 stycznia 1999 w Garmisch-Partenkirchen był 36.), a następnie zdobył debiutancki punkt zawodów tego cyklu (dwa dni po zawodach w Ga-Pa zajął 30. lokatę w Innsbrucku)[5]. W lutym 1999 w swoim ostatnim starcie w mistrzostwach świata juniorów uzyskał najgorsze w karierze wyniki w tej imprezie – indywidualnie był 58., a drużynowo 13[3]. W tym samym miesiącu zadebiutował także w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, biorąc udział w obu konkursach indywidualnych – na skoczni dużej był 58., a na normalnej 44[5]. Starty międzynarodowe w sezonie 1998/1999 zakończył pierwszym w karierze miejscem w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego, stając na podium konkursu tego cyklu – 28 lutego 1998 w Schönwaldzie uplasował się na 2. pozycji[3].
W sezonie 1999/2000 dwa razy wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, lepszy wynik uzyskując na zakończenie sezonu w Planicy, gdzie był 48. W styczniu 2000 w Hakubie z reprezentacją swojego kraju zajął 9. lokatę w konkursie drużynowym tego cyklu[6] (był to debiut Korei Południowej w tej rywalizacji[4]). W lutym 2000 w Vikersund (po raz jedyny w karierze[3]) wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich, w których zajął 29. pozycję[6]. Na przełomie lutego i marca 2000 dwukrotnie uplasował się w czołowej „dziesiątce” zawodów Pucharu Kontynentalnego[3].
W marcu 2021 Koreański Związek Narciarski poinformował, że zawodnik oficjalnie zakończył swą karierę sportową[7].
Indywidualnie
1998 Nagano/Hakuba | – | 53. miejsce (K-90), 53. miejsce (K-120) |
2002 Salt Lake City/Park City | – | 34. miejsce (K-90), 46. miejsce (K-120) |
2006 Turyn/Pragelato | – | nie zakwalifikował się (K-95), nie zakwalifikował się (K-125) |
2010 Vancouver/Whistler | – | nie zakwalifikował się (K-95), nie zakwalifikował się (K-125) |
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 34. miejsce (K-95), 39. miejsce (K-125) |
2018 Pjongczang | – | 41. miejsce (K-98), 45. miejsce (K-125) |
Drużynowo
1998 Nagano/Hakuba | – | 13. miejsce[uwaga 1] |
2002 Salt Lake City/Park City | – | 8. miejsce[uwaga 2] |
2006 Turyn/Pragelato | – | 13. miejsce[uwaga 3] |
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 11. miejsce[uwaga 4] |
2018 Pjongczang | – | 12. miejsce[uwaga 5] |
Starty Choi Seou na zimowych igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS[uwaga 6] | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
53. | 11 lutego | 1998 | Hakuba | Olimpijska | K-90 | – | indywid. | 69,0 m | – | 69,0 pkt | 165,5 pkt | Jani Soininen |
53. | 15 lutego | 1998 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | – | indywid. | 94,5 m | – | 66,6 pkt | 205,7 pkt | Kazuyoshi Funaki |
13. | 17 lutego | 1998 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | – | druż.[uwaga 1] | 81,0 m | 85,0 m | 373,8 pkt (86,8 pkt) | 559,2 pkt | Japonia |
34. | 10 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | – | indywid. | 87,5 m | – | 109,0 pkt | 160,0 pkt | Simon Ammann |
46. | 13 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | indywid. | 106,5 m | – | 86,7 pkt | 194,7 pkt | Simon Ammann |
8. | 18 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | druż.[uwaga 2] | 111,0 m | 110,5 m | 801,6 pkt (191,2 pkt) | 172,5 pkt | Niemcy |
NQ | 12 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 91,0 m | 104,0 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
NQ | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 81,0 m | 22,8 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
13. | 20 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 3] | 107,5 m | – | 321,5 pkt (79,0 pkt) | 662,5 pkt | Austria |
NQ | 13 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 93,5 m | 107,0 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
NQ | 20 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 110,5 m | 83,4 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
34. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | – | 116,2 pkt | 161,8 pkt | Kamil Stoch |
39. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 122,0 m | – | 106,4 pkt | 172,3 pkt | Kamil Stoch |
11. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 4] | 117,0 m | – | 402,0 pkt (97,8 pkt) | 639,4 pkt | Niemcy |
41. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 93,5 m | – | 83,9 pkt | 175,4 pkt | Andreas Wellinger |
45. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 114,0 m | – | 93,2 pkt | 192,5 pkt | Kamil Stoch |
12. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[uwaga 5] | 115,0 m | – | 274,5 pkt (93,0 pkt) | 824,0 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
1999 Ramsau/Bischofshofen | – | 58. miejsce (K-120), 44. miejsce (K-90) |
2005 Oberstdorf | – | 22. miejsce (K-90), nie zakwalifikował się (K-120) |
2007 Sapporo | – | 23. miejsce (K-120), 44. miejsce (K-90) |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | nie zakwalifikował się (K-95) |
2015 Falun | – | 36. miejsce (K-90), 38. miejsce (K-120) |
Drużynowo
2005 Oberstdorf | – | 10. miejsce (K-90)[uwaga 7], 13. miejsce (K-120)[uwaga 7] |
2015 Falun | – | 11. miejsce (K-120)[uwaga 8] |
Starty Choia Seou na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS[uwaga 6] | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
58. | 21 lutego | 1999 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-120 | – | indywid. | 75,5 m | – | 28,4 pkt | 235,0 pkt | Martin Schmitt |
44. | 26 lutego | 1999 | Ramsau | Matten W90 | K-90 | – | indywid. | 81,5 m | – | 94,5 pkt | 160,5 pkt | Kazuyoshi Funaki |
22. | 19 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | indywid. | 92,0 m | 90,5 m | 233,0 pkt | 23,0 pkt | Rok Benkovič |
10. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 7] | 91,5 m | – | 403,0 pkt (118,0 pkt) | 567,5 pkt | Austria |
NQ | 25 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 105,0 m | 83,0 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
13. | 26 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 7] | 106,5 m | – | 307,4 pkt (86,7 pkt) | 829,9 pkt | Austria |
23. | 24 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | indywid. | 107,0 m | 122,5 m | 202,6 pkt | 63,5 pkt | Simon Ammann |
44. | 3 marca | 2007 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-98 | indywid. | 86,0 m | – | 102,5 pkt | 174,5 pkt | Adam Małysz |
NQ | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 80,0 m | 74,9 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
36. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,0 m | – | 99,4 pkt | 153,3 pkt | Rune Velta |
38. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 110,0 m | – | 83,2 pkt | 185,5 pkt | Severin Freund |
11. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 8] | 112,5 m | – | 253,2 pkt (82,6 pkt) | 619,4 pkt | Norwegia |
Indywidualnie
2000 Vikersund | – | 29. miejsce |
Starty Choia Seou na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
29. | 12-14 lutego | 2000 | Vikersund | Vikersundbakken | K-185 | –[uwaga 6] | indywid. | 129,0 m | 118,5 m | 139,0 m | –[uwaga 9] | 314,8 pkt | 222,0 pkt | Sven Hannawald |
Indywidualnie
1996 Asiago/Gallio | – | 39. miejsce |
1997 Canmore/Calgary | – | 42. miejsce |
1998 Sankt Moritz | – | 9. miejsce |
1999 Saalfelden | – | 58. miejsce |
Drużynowo
1996 Asiago/Gallio | – | 13. miejsce[uwaga 10] |
1997 Canmore/Calgary | – | 11. miejsce[uwaga 11] |
1998 Sankt Moritz | – | 9. miejsce[uwaga 12] |
1999 Saalfelden | – | 13. miejsce[uwaga 13] |