Cieśniny Bałtyckie
zespół cieśnin łączących Morze Bałtyckie z Północnym / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cieśniny Bałtyckie albo Cieśniny Duńskie[1][2] – zespół cieśnin i zatok na Morzu Bałtyckim między półwyspami Jutlandzkim a Skandynawskim:
Cieśniny te wraz z Skagerrakiem łączą Morze Północne z Morzem Bałtyckim. Ich łączna powierzchnia wynosi 42 659 km²[3], głębokość toru wodnego do 17 metrów (co umożliwia ruch statków o zanurzeniu 15 metrów)[4], chociaż z płyciznami 7–8 metrów[3].
Królestwo Danii, którego terytorium do 1658 rozciągało się po ich obu stronach – zarówno na Półwyspie Skandynawskim (Skåneland) jak i Jutlandzkim – traktowało je jako wody wewnętrzne. Do podpisania do traktatu kopenhaskiego w 1857 Dania przez przeszło 400 lat pobierała opłaty za ich przepływanie. W traktacie królestwo odstąpiło od kontroli żeglugi, pobierania opłat, zatrzymywania czy utrudniania przepływu przez cieśniny obcych statków[5].
Duńskich Cieśnin Bałtyckich nie należy mylić z oceaniczną Cieśniną Duńską, oddzielającą Grenlandię od Islandii.