Claude Perrault
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Claude Perrault (ur. 25 września 1613 w Paryżu, zm. 9 października 1688) – francuski lekarz i architekt barokowy.
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1613 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 października 1688 | ||
Zawód, zajęcie |
lekarz, architekt | ||
|
W 1666 roku został członkiem Francuskiej Akademii Nauk. Posiadał wykształcenie medyczne (od 1641 roku miał tytuł doktora), zajmował się też matematyką, fizyką, teorią sztuki, historią naturalną i anatomią. Pomimo braku formalnego wykształcenia największą sławę zyskał jako architekt i znawca architektury starożytnej. Był współprojektantem wschodniej fasady Luwru (1667), przyczyniając się do utrwalenia stylu Ludwika XIV w architekturze. Zaprojektował m.in. Obserwatorium Paryskie (1667-1672), pałac Colberta w Sceaux w (1673-1674), łuk triumfalny na Place du Trône (obecnie Place de la Nation) i grotę Tetydy w Wersalu[1].
Claude Perrault przetłumaczył na język francuski dzieło rzymskiego architekta Witruwiusza O architekturze ksiąg dziesięć. W swoim komentarzu do przekładu stał na stanowisku, że piękno proporcji w architekturze jest subiektywne[2]. Był też autorem kilku prac naukowych, m.in. traktatu na temat dźwięku (Oevres diverses de Physique et de Mécanique) oraz rozpraw o anatomii zwierząt[3].
Zmarł na zakażenie w 1688, po spreparowaniu wielbłąda w Jardin des Plantes[1].
Brat uczonego, Charles Perrault był baśniopisarzem znanym z takich utworów jak Kopciuszek i Czerwony Kapturek. Obaj uczestniczyli w sporze starożytników z nowożytnikami (Querelle des Anciens et des Modernes)[4].