Cmentarz – Miejsce Pamięci w Piaśnicy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cmentarz – Miejsce Pamięci w Piaśnicy – cmentarz i miejsce martyrologii w lasach piaśnickich w pobliżu Wejherowa, w których okupanci niemieccy przeprowadzali w latach 1939–1940 masowe egzekucje ludności cywilnej.
Piaśnica. Jeden z dwóch grobów, w których zachowały się zwłoki ofiar | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ cmentarza |
miejsce pamięci narodowej | ||
Liczba pochówków |
~12–14 tys. | ||
Liczba grobów |
26 | ||
Data otwarcia |
1946 | ||
Data ostatniego pochówku |
1946 | ||
54°40′32,9″N 18°11′03,5″E | |||
|
Piaśnica była największym po KL Stutthof miejscem kaźni na Pomorzu w okresie II wojny światowej. Pierwsze upamiętnienie zbrodni nastąpiło w 1955 roku, kiedy to odsłonięty został Pomnik Ofiar Piaśnicy. Masowe groby oznaczono i otoczono opieką, a miejsce pamięci z czasem wzbogacono o kolejne obiekty. Corocznie w Piaśnicy odbywają się uroczystości upamiętniające ofiary zbrodni.
Od 2016 roku cmentarz – miejsce pamięci wraz z kościołem Chrystusa Króla i bł. Alicji Kotowskiej w Wejherowie tworzą Sanktuarium Błogosławionej Alicji Kotowskiej i Towarzyszy.